Czcionka
de

Warsztat przyszłości

Krytyka i rozmowa o wizji i zmianach

Podczas debat o zrównoważonym rozwoju często pojawiają się katastroficzne scenariusze dotyczące zmian klimatycznych i zanieczyszczenia środowiska, prezentowane są bardzo złożone informacje oraz wysuwane jest pytanie, co w ogóle można zrobić i kto powinien działać. Jednocześnie pojawiają się także pozytywne wizje przyszłości i drogi, które umożliwiają realizację zmian. Jednakże warunkiem niezbędnym, umożliwiającym włączenie w ten proces wszystkich interesów, osobistych motywacji i kompetencji jest dialog. Metoda Warsztatu przyszłości tworzy dla niego ramy metodyczne. Jej zadaniem jest zapoznanie osób uczestniczących z różnymi pomysłami oraz pomoc w większym  zrozumieniu dla pewnych działań. Poza tym pobudza on uczestniczki i uczestników do krytycznego podejścia do własnych przekonań oraz do wspólnej oceny czynników zrównoważonego rozwoju. Warsztat przyszłości pozwala także na przedstawienie różnorodnych aspektów danego tematu. Poza tym pobudza on uczestników do krytycznego zajęcia się własnymi przekonaniami oraz do wspólnej oceny aspektów zrównoważonego rozwoju. Metoda jest więc demokratyczną platformą dyskusji i rozwiązywania wspólnych problemów.

Cele

  • dostrzeżenie różnych aspektów zrównoważonego rozwoju,
  • wypracowanie alternatyw i możliwości działania oraz dyskusja nad nimi,
  • ustalenie konkretnych możliwości działania, rozpoznanie i nazwanie własnej odpowiedzialności.

Faza grupowa

Polecamy przeprowadzenie tej metody podczas fazy kreatywności.

Liczba osób uczestniczących

min. 8, maks 20 (w przypadku większych grup możliwy podział na małe grupy)

Zespół

min. 2 osoby prowadzące (w przypadku większych projektów polecamy zaproszenie do współpracy osoby z doświadczeniem metodycznym)

Czas trwania

ok. 3 godziny (w przypadku większych projektów ok. 3 dni)

Materiały

  • duże plakaty, gazetka ścienna,
  • pisaki,
  • farby,
  • kuferek moderacyjny.

Do pobrania

Opis metody oraz informacje dotyczące przebiegu są dostępne tutaj. Metoda została także opisana w publikacji „Spotkanie młodzieży z przyszłością” (s. 48).